OBRAZKI Z PODWÓRKA
WYSTĘPUJĄ:
ANIOŁ:
DIABEŁ:
PIOTREK
CHŁOPIEC
RAFAŁ
KAŚKA
DZIEWCZYNKA 1
DZIEWCZYNKA 2
MAREK:
JOLA:
SCENA 1
01 – „Żyj do
przodu” Taniec i piosenka
02 – TANIEC RÓŻOWEJ
PANTERY
03 - Wchodzi Diabeł i Anioł
DIABEŁ: Cześć Anioł!
ANIOŁ: Witaj !
DIABEŁ: A co to w
niebie kryzys, żeś na ziemię przyleciał? Nie masz tu czego szukać bracie! To
mój rewir!
ANIOŁ: A od kiedy
twój? Akt własności posiadasz? Czyj to rewir się, to się jeszcze okaże! Z misją ważną
przybywam. Ludzi oświecić muszę!
DIABEŁ: Anioł! Nie
rozśmieszaj mnie! „ Ludzi oświecić muszę!” Ci twoi ludzie już są oświeceni!
Widzą to, co ja chcę, by widzieli. Słyszą to, co słyszeć im każę! I działają dokładnie tak, jak ja chcę! Zatem
możesz wracać skąd przybyłeś! Misję anielską uważam za zakończoną!
ANIOŁ: Fakt! Ludzie
mają oczy, a nie widzą! Mają uszy, a nie słyszą! Serca im kamienieją! Czas to
zmienić!
DIABEŁ: Anioł! Ale ty
naiwny jesteś! Zatem patrz! Patrz na tych twoich ludzi! Oto obrazek z podwórka!
Na scenę wbiega
zespół taneczny!
04 – „PRZYJACIEL WIE”
Klaps.
PIOTREK: Rafał! Rafał!
Pośpiesz się, bo się spóźnimy do kina!
RAFAŁ: Już jestem!
Poczekajmy na Kaśkę. Ona też idzie z nami!
KAŚKA: Cześć chłopaki!
Idziemy?
DZIEWCZYNKA 1: Obrazki
sprzedaję! Obrazki ręcznie malowane!
Podchodzi do dzieci.
Kupicie
ode mnie chociaż jeden obrazek?
PIOTREK: Phi! A na co
mi taki obrazek!?
RAFAŁ: Sam lepszy
namaluję! Spadaj!
KAŚKA: Wiecie co? Wstyd
mi za was! Nie wolno tak ludzi traktować. Zrobiliście jej przykrość!
RAFAŁ: A co nam będzie
wciskać jakieś tam bazgroty?
PIOTREK:
Naciągaczka jedna!
05 – MUZYKA Kaśka podbiega do
dziewczynki. Chwilę z nią rozmawia. Ogląda obrazki. Kupuje jeden.
RAFAŁ: Kaśka! Idziesz,
czy nie?
PIOTREK: Bo sami
pójdziemy!
Kaśka wraca do chłopców. Pokazuje im swój nowy nabytek.
PIOTREK: Kupiłaś od
niej? Ty chyba na głowę upadłaś! Nie masz na co pieniędzy wydawać?
RAFAŁ: A za co teraz
kupisz bilet do kina? No za co?
KAŚKA: Słusznie. Nie
mam już pieniędzy na kino. Ale opłacało się!
Wiecie, ta dziewczynka ma chorą na dziecięce porażenie mózgowe siostrę,
która wymaga leczenia i rehabilitacji. W domu jest ciężka sytuacja. Ona maluje
te obrazki, aby pomóc siostrze.
RAFAŁ: Ten film już
widziałem. Kupię od niej też obrazek.
05 – MUZYKA
PIOTREK: Dobrze
malujesz, to możesz namalować jej kilka. Zawsze będzie miała więcej do
sprzedaży!
KAŚKA: Mam pomysł!
Możemy aukcję prac zorganizować!
PIOTREK: Ogłosimy
znajomym. Może nawet jakieś występy charytatywne…
RAFAŁ: Do tego dołożymy
zbiórkę surowców wtórnych… Zawsze to też jakiś grosz!
Dziewczynka
podchodzi do nich. Chwytają się za ręce.
Razem: Kiedy
jesteśmy razem, to wszystko jest łatwiejsze!
06 – MOJA KOLEŻANKA
SCENA 2
07- TANIEC ANIOŁA
ANIOŁ: I co teraz
powiesz Diable?
DIABEŁ: Phi… zobaczmy
następny obrazek z podwórka!
Klaps
Dzieci grają w piłkę. Na scenie pojawia się chłopiec. Stoi
z boku i przygląda się grającym. Jest smutny.
MAREK: Patrzcie! A ten
znowu tam stoi i się gapi! Zaraz go przepędzę! Drażni mnie!
JOLA: Przestań! Może
chce z nami zagrać?
KAŚKA: On? On na pewno
nie potrafi grać. Wygląda na ofiarę losu!
Próbują grać dalej, ale im nie wychodzi.
RAFAŁ: Ej, ty! Idź
sobie stąd! Przeszkadzasz!
MAREK: Nie, ja nie
mogę, kiedy on tak się gapi! Jakby piłkę chciał zjeść! Zwraca się do chłopca -
Chcesz z nami zagrać?
Chłopiec przecząco kręci głową.
MAREK: To odejdź!
Słyszysz? Odejdź stąd!
Jola podbiega do chłopca i ciągnie w stronę dzieci. Ten
opiera się.
JOLA: Chodź , co
będziesz tak stał! Jak nie umiesz grać ,
to się nauczysz.
CHŁOPIEC: Chciałbym,
ale nie mogę. Mam chore, bardzo słabe
serce. Wysiłek mógłby mnie zabić?
MAREK: Jak to chore
serce?
CHŁOPIEC: Jestem niepełnosprawny! Tak trudno to pojąć?
Chory jestem i mogę tylko patrzeć jak wy gracie. Myślicie, że to tak fajnie
stać i patrzeć. I być ciągle z boku. Myślicie, że to tak fajnie, kiedy nic ci
nie wolno?! Myślicie, że to tak fajnie być ciągle samemu jak ten kołek w
płocie? Myślicie, że…
JOLA: Przestań! Już nie
jesteś sam! Grać nie możesz, ale w zabawie uczestniczyć możesz.
CHŁOPIEC: Jak?
RAFAŁ: Widziałeś kiedyś
mecz w telewizji?
CHŁOPIEC: Tak.
RAFAŁ: To będziesz
komentatorem. Takim z telewizji, no.., wiesz!
RAZEM: Świetny pomysł!
CHŁOPIEC: Naprawdę chcecie, żebym…
RAZEM: Kiedy jesteśmy
razem , to wszystko jest łatwiejsze!
08 – NA MOŚCIE WIARY
Piosenka
SCENA 3
09 – TANIEC ANIOŁA
ANIOŁ; CHA ….CHA….. CHA….
DIABEŁ: Anioł! Nie wkurzaj mnie!
ANIOŁ: Ja? Ja ?... Ty Diabeł się wyrażaj! Przed posłańcem
z nieba stoisz! Przegrałeś. Przegrałeś z
kretesem. A jeśli ci mało, to patrz!
KLAPS
Dzieci jeżdżą na
deskorolkach, lub hulajnodze.
PIOTREK: Z drogi! Nie słyszysz , jak wołam?
KAŚKA: Ona nie słyszy. Możesz sobie krzyczeć do woli.
PIOTREK: Jak to nie słyszy? Głucha, czy co?
JOLA: Głucha i na dodatek niema. Nie słyszy i nie mówi. Taka się urodziła. Tak
wszyscy mówią.
MAREK: To jak można się z nią porozumieć?
KAŚKA: O języku
migowym słyszałeś? To taki język gestów.
PIOTREK: A jeśli ktoś nie zna takiego języka, to co?
JOLA: To musi ruszyć głową i coś wymyślić.
PIOTREK: Pfi….
Piotrek odjeżdża – STOP – KLATKA
DIABEŁ: Patrz Anioł! Patrz uważnie! Ludzie są zbyt
leniwi, żeby…
ANIOŁ: Może są
leniwi, ale wrażliwi
KLAPS
09 ( FRAGMENT)
MAREK podchodzi do dziewczynki. I zaczyna z nią rozmowę na migi. Do Marka
dołączają koleżanki i Piotrek. Wszyscy się śmieją. Piotrek podaje dziewczynce
hulajnogę, a ta zaczyna jeździć.
STOP - KLATKA
Wbiegają Anioł i diabeł
DIABEŁ: Nie!
ANIOŁ:
10 (fragment)
WSZYSCY: Kiedy jesteśmy razem to wszystko jest
łatwiejsze.
Kiedy jesteśmy razem, życie jest przyjemniejsze.
Kiedy jesteśmy razem, kiedy jesteśmy razem – HEJ!
Autor: Dorota Dankowska
