SIEĆ WSPÓŁPRACY NAUCZYCIELI EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ


SIEĆ WSPÓŁPRACY NAUCZYCIELI
EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ
W SZKOLE PODSTAWOWEJ Z ODDZIAŁAMI INTEGRACYJNYMI NR 5 IM. GRYFITÓW
W SŁUPSKU

sobota, 9 kwietnia 2016

OBRAZKI Z PODWÓRKA - scenariusz przedstawienia

OBRAZKI Z PODWÓRKA

WYSTĘPUJĄ:  
ANIOŁ:
DIABEŁ:
PIOTREK
CHŁOPIEC
RAFAŁ
KAŚKA
DZIEWCZYNKA 1
DZIEWCZYNKA 2
MAREK:
JOLA:

SCENA 1
01 – „Żyj do przodu”    Taniec i piosenka
02 – TANIEC RÓŻOWEJ PANTERY
03 - Wchodzi Diabeł i Anioł

DIABEŁ: Cześć Anioł!
ANIOŁ: Witaj !
DIABEŁ: A co to w niebie kryzys, żeś na ziemię przyleciał? Nie masz tu czego szukać bracie! To mój rewir!
ANIOŁ: A od kiedy twój?  Akt własności posiadasz?  Czyj to rewir  się, to się jeszcze okaże! Z misją ważną przybywam. Ludzi oświecić muszę!
DIABEŁ: Anioł! Nie rozśmieszaj mnie! „ Ludzi oświecić muszę!” Ci twoi ludzie już są oświeceni! Widzą to, co ja chcę, by widzieli. Słyszą to, co słyszeć im każę!  I działają dokładnie tak, jak ja chcę! Zatem możesz wracać skąd przybyłeś! Misję  anielską uważam za zakończoną!
ANIOŁ: Fakt! Ludzie mają oczy, a nie widzą! Mają uszy, a nie słyszą! Serca im kamienieją! Czas to zmienić!
DIABEŁ: Anioł! Ale ty naiwny jesteś! Zatem patrz! Patrz na tych twoich ludzi! Oto obrazek z podwórka!
Na scenę wbiega zespół taneczny!

04 – „PRZYJACIEL WIE”
Klaps.
PIOTREK: Rafał! Rafał! Pośpiesz się, bo się spóźnimy do kina!
RAFAŁ: Już jestem! Poczekajmy na Kaśkę. Ona też idzie z nami!
KAŚKA: Cześć chłopaki! Idziemy?
DZIEWCZYNKA 1: Obrazki sprzedaję!  Obrazki ręcznie malowane!
Podchodzi do dzieci.
                          Kupicie ode mnie chociaż jeden obrazek?

PIOTREK: Phi! A na co mi taki obrazek!?
RAFAŁ: Sam lepszy namaluję! Spadaj!
KAŚKA: Wiecie co? Wstyd mi za was! Nie wolno tak ludzi traktować. Zrobiliście jej przykrość!
RAFAŁ: A co nam będzie wciskać jakieś tam bazgroty?
PIOTREK: Naciągaczka  jedna!
05 – MUZYKA  Kaśka podbiega do dziewczynki. Chwilę z nią rozmawia. Ogląda obrazki. Kupuje jeden.
RAFAŁ: Kaśka! Idziesz, czy nie?
PIOTREK: Bo sami pójdziemy!
Kaśka wraca do chłopców. Pokazuje im swój nowy nabytek.
PIOTREK: Kupiłaś od niej? Ty chyba na głowę upadłaś! Nie masz na co pieniędzy wydawać?
RAFAŁ: A za co teraz kupisz bilet do kina? No za co?
KAŚKA: Słusznie. Nie mam już pieniędzy na kino. Ale opłacało się!  Wiecie, ta dziewczynka ma chorą na dziecięce porażenie mózgowe siostrę, która wymaga leczenia i rehabilitacji. W domu jest ciężka sytuacja. Ona maluje te obrazki, aby  pomóc siostrze.
RAFAŁ: Ten film już widziałem. Kupię od niej też obrazek.
05 – MUZYKA 
PIOTREK: Dobrze malujesz, to możesz namalować jej kilka. Zawsze będzie miała więcej do sprzedaży!
KAŚKA: Mam pomysł! Możemy aukcję prac zorganizować!
PIOTREK: Ogłosimy znajomym. Może nawet jakieś występy charytatywne…
RAFAŁ: Do tego dołożymy zbiórkę surowców wtórnych… Zawsze to też jakiś grosz!

Dziewczynka podchodzi do nich. Chwytają się za ręce.
Razem: Kiedy jesteśmy razem, to wszystko jest łatwiejsze!

06 – MOJA KOLEŻANKA
SCENA 2
07- TANIEC ANIOŁA
ANIOŁ: I co teraz powiesz Diable?
DIABEŁ: Phi… zobaczmy następny obrazek z podwórka!
Klaps
Dzieci grają w piłkę. Na scenie pojawia się chłopiec. Stoi z boku i przygląda się grającym. Jest smutny.
MAREK: Patrzcie! A ten znowu tam stoi i się gapi! Zaraz go przepędzę! Drażni mnie!
JOLA: Przestań! Może chce z nami zagrać?
KAŚKA: On? On na pewno nie potrafi grać. Wygląda na ofiarę losu!
Próbują grać dalej, ale im nie wychodzi.
RAFAŁ: Ej, ty! Idź sobie stąd! Przeszkadzasz!
MAREK: Nie, ja nie mogę, kiedy on tak się gapi! Jakby piłkę chciał zjeść! Zwraca się do chłopca -  Chcesz z nami zagrać?
Chłopiec przecząco kręci głową.
MAREK: To odejdź! Słyszysz? Odejdź stąd!
Jola podbiega do chłopca i ciągnie w stronę dzieci. Ten opiera się.
JOLA: Chodź , co będziesz tak stał!  Jak nie umiesz grać , to się nauczysz.
CHŁOPIEC: Chciałbym, ale nie mogę.  Mam chore, bardzo słabe serce. Wysiłek mógłby mnie zabić?
MAREK: Jak to chore serce?
CHŁOPIEC: Jestem niepełnosprawny! Tak trudno to pojąć? Chory jestem i mogę tylko patrzeć jak wy gracie. Myślicie, że to tak fajnie stać i patrzeć. I być ciągle z boku. Myślicie, że to tak fajnie, kiedy nic ci nie wolno?! Myślicie, że to tak fajnie być ciągle samemu jak ten kołek w płocie? Myślicie, że…
JOLA: Przestań! Już nie jesteś sam! Grać nie możesz, ale w zabawie uczestniczyć możesz.
CHŁOPIEC: Jak?
RAFAŁ: Widziałeś kiedyś mecz w telewizji?
CHŁOPIEC: Tak.
RAFAŁ: To będziesz komentatorem. Takim z telewizji, no.., wiesz!
RAZEM: Świetny pomysł!
CHŁOPIEC:  Naprawdę chcecie, żebym…
RAZEM: Kiedy jesteśmy razem , to wszystko jest łatwiejsze!

08 – NA MOŚCIE WIARY    Piosenka

SCENA  3
09 – TANIEC ANIOŁA
ANIOŁ; CHA ….CHA….. CHA….
DIABEŁ: Anioł! Nie wkurzaj mnie!
ANIOŁ: Ja? Ja ?... Ty Diabeł się wyrażaj! Przed posłańcem z nieba stoisz!  Przegrałeś. Przegrałeś z kretesem. A jeśli ci mało, to patrz!
KLAPS
Dzieci jeżdżą na deskorolkach, lub hulajnodze.

PIOTREK: Z drogi! Nie słyszysz , jak wołam?
KAŚKA: Ona nie słyszy. Możesz sobie krzyczeć do woli.
PIOTREK: Jak to nie słyszy? Głucha, czy co?
JOLA: Głucha i na dodatek niema.  Nie słyszy i nie mówi. Taka się urodziła. Tak wszyscy mówią.
MAREK: To jak można się z nią porozumieć?
KAŚKA:  O języku migowym słyszałeś? To taki język gestów.
PIOTREK: A jeśli ktoś nie zna takiego języka, to co?
JOLA: To musi ruszyć głową i coś wymyślić.
PIOTREK:  Pfi….
Piotrek odjeżdża – STOP – KLATKA
DIABEŁ: Patrz Anioł! Patrz uważnie! Ludzie są zbyt leniwi, żeby…
ANIOŁ:  Może są leniwi, ale wrażliwi

KLAPS
09 ( FRAGMENT)

MAREK podchodzi do dziewczynki.  I zaczyna z nią rozmowę na migi. Do Marka dołączają koleżanki i Piotrek. Wszyscy się śmieją. Piotrek podaje dziewczynce hulajnogę, a ta zaczyna jeździć.
STOP - KLATKA
Wbiegają Anioł i diabeł

DIABEŁ: Nie!
ANIOŁ:
10 (fragment)

WSZYSCY: Kiedy jesteśmy razem to wszystko jest łatwiejsze.
                  Kiedy jesteśmy razem, życie jest przyjemniejsze.
                  Kiedy jesteśmy razem, kiedy jesteśmy razem – HEJ!

Autor: Dorota Dankowska